те (зам.) - напушти (гл.)

Ако си ти изморена и разумот те напушта, тогаш молчи, а не...
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Секаде има шум, со шум си заобиколен, тој не те напушта и во длабините на градскиот парк, а како ехо се носи и се слуша и во пазувите на Витоша.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Сите на светот да те напуштат, во мене секогаш ќе најдеш закрилник...“
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
„Присуството на таа што те напушти.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Како да бидеш среќен кога тие што најмногу ги сакаш ќе те напуштат?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)