Беше голема обврска, едно такво мало бесно, особено за време на оброците, голташе сè на масата, лажичките, салветките, биберот, шишенцата за масло и оцет и дури и ножевите...
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Оттаму и мојата додатна согласност на погребот да присуствуа секој што ќе пројави желба.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Во една таква мала цепнатинка во која како да беше сместено и нејзиното двоумење јас ја открив дозволата да постапувам толку слободно што да можам дури и да се предомислувам.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)