А жената иако изгледа правилно ја сфати мојата бојазливост, сепак не пропушти да му се исмее на стравувањето.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Нејзе изгледа мојата поставеност во власта и се чинеше тврдина која е цврсто вградена и во судбината на Јана и затоа ќе ја штити од грдите настани во животот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Барем таквата неволја да не одмине!“ - реков на глас!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)