Но по дваесетина години заедничка среќа таа ненадејно умрела.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Му поминува низ глава дека, ако така му било пишано од семоќниот Адонаи, би било добро да умре како праведник во Ерусалим, што е сон на секој Евреин. Сепак, не - се сепнува од таа ненадејно дојдедна мисла.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)