Претпоставував дека таа најмногу беше обземена од ликот на таткото во сагата, што впрочем подоцна и ми го потврдуваше во своите писма, но без притоа подлабоко да ми ги образложи причините за тоа.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Најмногу се надеваше во мајка си, која можеби повеќе страда од другите, можеби нејзините грижи се потешки од грижите на татка си и деда си, но таа најмногу верува во него.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Тоа никогаш не ѝ го заборвавив на стрина ми, таа најмногу ме сакаше и преку неа контактирав со татко ми.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Ја играме дома во политиката: Партиите се бркаат една со друга, најнесреќната, покажаната со прст, таа најмногу трча, најмногу има потреба да ја рашири болеста што ја разорува, што треба да ја погуби за да потоа ужива во разорувањето, во смртта на другите.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Баба ми им се израдува и на цироните ама на „кртулите’’, како што ги викаше таа најмногу.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Текстовите ги прочитав со голема љуборитност.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)