таа (зам.) - бргу (прил.)

Но таа бргу го стресе стравот од себе, ја стутка салфетата обележана со кафени кругови и ја фрли во ѓубрето.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Возовите се огласуваат. Прелетуваат крај живата ограда, задишено, важно, силно, победнички.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Таа бргу се качи пак горе и седна на балконот свртена кон багремите. Усмевната. Среќна.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)