Таа бавно ги вртеше страниците... Почна да раскажува.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
(Ете, тоа беше нејзиниот успешен изум: преѓата да не се валка по земјениот под).
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Таа бавно ги поткрена очите од чорапата што ја плетеше со пет игли и со конецот на вратот додека клопецот со преѓа шеташе по војничката чинија од алуминиум.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Таа бавно се придигна, преправајќи се дека е болна, се довлечка до креденецот, отсече парче леб, го намачка со мармалад и му го подаде на Мирка.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Таа бавно се разбудуваше од некаков транс.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Додека таа бавно заминуваше зад аголот.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)