таа (зам.) - твој (прид.)

А потоа ќе те заковам за твојот валкан под и на таа твоја дупка ќе играме џамлии!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ајде, Курто, рашири ја таа твоја голема уста! (Кон Дики) Види само какви усни има, како да го касале пчели!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Дики, сакаш ли со овој мермер да ти направам дупка во главата?!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Мислам дека вие, Бојс, сте многу добри глумци!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кој успева да се извлече, успева. Ако не...
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ќориот го водел слепиот. човек што е секогаш во право, што не е способен, што не е доволно чувствителен да може да се почувствува повремено како гад, дефинитивно е гад. м Кажи ми, освен оние видливи влијанија - чернодрински, Горан Стефановски, разни жанровски обрасци собрани по Бе-филмови и палп-литература, и воопшто таа твоја чудна склоност кон експресија и натурализам - што има уште?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Не, бог да ја благослови таа твоја мајка, што те родила толку необична и убава, за да гори и да страда од тебе мојава душа, зашто е слатка таа болка и пуст би бил без неа мојов живот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Проповед на апостол Павле Не ја разбирам таа твоја проповед, апостоле, според која доколку видам потомство кое исчезнува - дека треба да се надевам?
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Аман, ќерко златна, зашто ни оган не го гори тоа што можеш да го запалиш ти, со таа твоја убавина што Тој златен ти ја има дадено, и затоа само јас самата си знаев како се дочував, ни копче на градите да не ми се откопча, зашто дури и ветре што лист на гранка не подмрднува процеп можеше да ми најде на голо да ме заскокотка.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
И, ќе признаам, точно е дека на таа твоја Таша никогаш не сум ѝ се приближил поблизу од едно метро за да ми праќа онакви ишарети.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Што се случува со тебе? Не забележуваш дека ти зјае празна не само од одајата на сеќавањето, туку и од онаа другана просторија, одајата на задолженијата?“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ќе изгубат секаква смисла!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А веднаш ќе додадам дека не сум баш таков каков што настојував да се претставам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Притоа забораваш дека во моментот кога ќе се оствари таа твоја цел, натпреварите ќе станат сосема неинтересни.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Да и ја соопштиш в лице таа твоја одлука!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
На пример, таа твоја обземеност со рок-музиката.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
И уште ни кажуваш дека сме ти прираснале за душата, дека си се приврзал за нас до толку што си бил решен, ако треба, и таа твоја бесмртна душа за нас да ја дадеш...
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Затоа ли што таа твоја сентиментална душа не може да ги собере во себе вистините кои не ѝ одговараат?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Ја гледам таа твоја питома и смасна љубов, како моја да е.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Ти, копиле проклето со таа твоја изместена петелка. - Не пукаше по нив?! - прашуваше бригадирот Језекил.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ќе го имаш пак само доколку си останал без тоа негде блиску, за да можеш да се повратиш; но ако си одел без тоа толку долго, за веќе да си имал време да ја свртиш браздата на твојот живот во сосема друга насока по која што те повела таа твоја загубена рамнотежа, тогаш повеќе ни еднаш нема да бидеш во состојба да го побараш и да го најдеш.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кој ти знае, па, која ти е таа твоја работа!
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Време е да си во таа твоја татковина.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Познато ми е, податоков сум го нашол во една книга: електромагнетните бранови од вселенската бескрајност патуваат кон нас приближно 300 000 километри во секунда.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Исак Кејтен, заврзи ја таа твоја гадна муцка, - му рече Оливера Срезоска избезумена, - заврзи ја проклетнику!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ти со таа твоја прегратка само ми ги продолжуваш маките, ми го удолжуваш ова предолго и мачно умирање.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Вторпат за неколку месеци ја слушнав таа твоја мисла, кога се враќавме од САД на аеродромот во Лондон и сега, пак.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
ЉУБА: Но, ајде каде е таа твоја приказна?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Веќе е доцна, па ако сакаш да ја имаш таа твоја инвазија пред вечерното капење, оди, трчај!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Мислам дека премногу често трагаш по зборови што треба да ја исмејат таа твоја вистина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но она што најмногу ме згрози, беше неговото објаснување дека и вујна му Манасија се стаписала кога ја здогледала неговата алатка и божем извикала „Ох, сладок на вујна, таа твоја зажарена гламја колку ли куќи ќе пеплоса!“
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Изгледа негде далеку те однела таа твоја несреќна среќа“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Можело да се случи дури и поважни настани од таа твоја прва симпатија, да ти исчезнат од паметењето. Нешто останува, нешто си оди.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога си го зел тој нож в рака, боди и коли ги овие поганци!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
А ти, само таа твоја... женидба...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Море наполни ми ја порцијата со таа твоја помија и најди некое зрно повеќе. Ти пливаат, море, зрната, како што ти плива умот, море, шутрак шиклест...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Романот не го почнуваш зашто никако да ти дојде таа твоја инспирација, а текстовите што ги пишуваш за ништо не вредат.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Само ако си писнал! - му свикав, - ушите со нож ќе ти ги исечам, ќе ти ја искорнам таа твоја нечешлана коса, ќе ти ја затворам устата со катанец од велосипедот, ќе те...
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Сепак немој да плукаш онака простачки низ заби, можеш да ѝ го исплукаш фустанот од странство на таа твоја Снеже, а тоа и не е кој знае колку пријатно.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- А, ја познава ли баба таа твоја Анка?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Уф, ама си незгодна – воздивна Мила – каде пак да ти ја најдам таа твоја Гоа, поим немам каде се наоѓа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Умрев од страв.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сè може да ти падне на памет во таа твоја мала главичка!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Биди внимателна кога ќе дојде тој ден, кога и да дојде.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Јас знам, дај ми го атласот!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Чекав. Еден ден строго ја предупредив: - Јас чекам и ќе ја дочекам, се надевам, таа твоја среда, ама внимавај како ќе ми соопштиш дека дошла, оти може да побудалам од преголема среќа, може дури и срцето да престане да ми чука и да умрам од радост.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Премногу ѝ придаваш значење на таа твоја работа.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)