таа (зам.) - прекрасен (прид.)

Мислеше дека би можела да му биде една само малку подолга прошетка, заради таа прекрасна белина на денот под високото небо, заради огреаноста на Белата Долина во тој ден.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во таа прекрасна врева не забележавме дека одморот завршил и дека веќе влегла наставничката по македонски јазик.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Со широко насмевнато лице се вртеше де наваму, де натаму и се обидуваше нешто да рече.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ташко не ни одговараше, затоа што сите прашуваа одеднаш.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ставот на таа прекрасна самовила меѓу две машки раце...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Една фотографија ќе задржам за мене за да ме потсетува таа прекрасна жена на миговите што ги поминав тука, а кога ќе се вратам во Детроит, фотографијата ќе ја врамам во позлатена рамка за да ме потсетува на тој ангел од македонската земја...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ноќна прошетка Леонард Мид највеќе го сакаше градот ноќе, кога можеше во магливите ноемвриски вечери околу осум часот да зачекори на тротоарот, да цапка по изгазениот тревник, онака, со рацете в џебови и во која било насока низ таа прекрасна тишина.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И секогаш да ја носиш таа прекрасна насмевка на лицето, на која, сигурен сум, и птиците ѝ се насладуваат и надалеку низ песна ја раскажуваат, и ветрот со радост ја пресликува насекаде, во секој облак и поток, во секој морски бран, на површината од секој океан, облагородувајќи го ликот на земјата со тебе...
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)