Кога едно утро, не беа изминале ни две години од раѓањето на синот на Иван Степанович, малиот Алексеј, во оваа иста соба втрчува задишана Рајна и речиси паѓа на креветов.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
И нека е само поради таа нејасна радост на која не можеме да ѝ ги видиме очите, Иван Степанович ја заслужува нашата длабока почит и благодарност“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)