таа (зам.) - љубов (имн.)

И со таа љубов спрема нашето сексуално битие, се забавуваме и го лекуваме светот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Снагата ја црпиме од ставот на сексуален позитивизам.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Така за мајка ми сите таткови книги стануваа свети, а таа љубов се пренесуваше и на нас, нивните деца.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Таа љубов не беше еротска. Или беше - но никогаш не беше само тоа.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Таа љубов, лишена од својот извор, му легна сега како нешто тешко, нерадосно згрутчено в гради, што ниту ја соживува и обогатува, ниту пак ја дотепува душата, а останува како нејзино неизменливо траење.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Другото значење беше дека нема што повеќе тој да чека од таа љубов, тоа е сѐ, тоа е крајното, најубавото и единственото што му го дава таа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Кога си далеку Кога си далеку, пролети утринум се покажуват ветрови кои умеат да гатаат, ќе те допрат, ќе те помилуваат, ќе ми ја поземат раката и ќе ни речат: еве, сега ќе ти се јави мајка ти.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Знае таа љубовта кон тебе дека те прави неранлив. На Големото заминување - мали се сите неба... ***
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Мајчинската љубов ја ограничува детски желба така што детското одбивање на таа љубов во форма на одбивање храна претставува единствен начин тоа да ја одржи својата желба во движење.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Единствено можно објаснување на таа љубов спрема животните е луѓето во нив да гледаат некаква загубена слобода, дивина, анимализам итн., којашто тие самите веќе не ја поседуваат.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Но веднаш додаде дека таа љубов ќе ја чини излегување од Партијата. Ја прашав дали е тоа превисока цена.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Го сакав на еден особен начин, но, повторувам, таа љубов мене само ќе ми го уништеше животот, оти Јан Лудвик беше многу комплициран и конфликтен тип на човек.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во возот разговаравме; тој ми расправаше за неговата кариера во циркусот и за љубовта со Ина Коленина; говореше дека во таа љубов и тој и таа влегле со некаква студена страст, и дека, во суштина, ништо не му недостигало; дека бил среќен и дека немал никаква причина да ја остави Ина, но дека сепак, решил да го напушти циркусот, и да ја остави таа жена; токму затоа што немал никаква причина, рече.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Го прогонивме Јан од тој свет, но остана мачното чувство дека ни недостига, оти со него бевме блиски; бракот меѓу Земанек и мене дојде како еден вид алиби дека тој свет е сепак реален: дека во тој свет на партиските состаноци, на маскирањата и лагите, на подметнувањата и притисоците, сепак имало и нешто човечко: љубов, здрава, нормална, телесна, духовна, дека од таа љубов ете, се раѓаат и деца.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Штом ќе се послужите со Ritorna vincitor! за да си го испратите месниот одбојкарски тим, ви нема веќе криење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ја напишал „кландер“ (Кристијан Ландер), основачот на страницата, а во неа се изнесува извесен хипстерски поглед на белците хипстери.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За разлика од кампот, кој не остава можност за дистанција и за деидентификација, стрејтерската хипстерска иронија е истовремено и сатирична и апатична; таа сигнализира и отсеченост од „автентичните“ културни облици и естетски практики што хипстерството ги фетишизира и извесно чувство на супериорност над нив – иако му се, на некој негов начин, мошне драги.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Признавајќи ја љубовта на стрејт-хипстерите кон таквите чудни културни облици и практики, а истовремено одбивајќи да ја изрази таа љубов, освен на гротескен и преувеличен начин, да не би случајно некому му паднало на ум нешто погрешно, стрејтерската хипстерска иронија им одржува и зацврстува (иако од преголемо фраерство не се расфрла со неа) дистанцирана и незасегната положба на хипстерите – односно положба на релативна општествена повластеност.418 Поентава делотворно и нагледно се нагласува во еден ред од еден ироничен напис за иронијата, со датум од 3 февруари, 2008 година, објавен на страницата на интернет наречена Работи што ги сакаат белците (Stuff White People Like), а сега објавен во една многу продавана книга со истиот наслов.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нѐ уверуваше дека германскиот јазик е единствениот кој во потполност може да ги изрази највисоките вознеси на човековата мисла, ни ја пренесе својата љубов кон германската уметност, нѐ учеше да бидеме горди што, иако по крв Евреи, кои живеат на австриска почва, сепак ѝ припаѓаме на германската култура.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Брат ми уште во детството се воодушевуваше од германскиот дух, уште тогаш нас, своите сестри, нѐ посветуваше во таа љубов.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Единствен начин да ѝ дојде, единствен начин таа да го прими и него и сета таа љубов што ѝ ја донесе.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Таа љубов, значи, почнала во една пролетна мугра.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не сфаќал. Шеснаесет години! Премногу за маки на сирак, премалку сѐ да се знае.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но стоел, сакал да ја види таа љубов, сакал да се види себеси по триесет и една или две години.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Измитарената љубов помеѓу човекот- ѕвер и мечката- жена, според преданијата на селаните од тој крај, почнала во времето кога најугледните родилки од Кукулино се триеле голи една од друга со извици Роди, земјо, и голи се тркалале по нивите да роди земјата како што раѓале и тие.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Премалку е еден живот за да потрошам за таа љубов.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Па што, таа љубов ја чувствувам секој ден.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Ма, не мислев на таа љубов, туку на онаа втората - пишувањето.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сакам да те сакам, тоа ме храни, каква ли е таа љубов и ме храни и ми отвора рани.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Што ли стана со сите оние долгогодишни убедувања дека ништо на светот нема да не раздели. Каде е сета таа љубов.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Овој пат ќе бидам оптимист. Затоа што сѐ уште верувам дека таа љубов е многу силна.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Пак јас со таа љубов. Повторно проблем, морам некому да ја дадам.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Се молев, ако некогаш нешто ќе може да се задржи, тогаш нека биде тоа таа љубов на нашите мајки.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
„Кога двајца ќе решат да создадат семејство треба да се познаваат, да има веќе љубов меѓу нив бидејќи таа љубов ќе им дава сила да ги истраат сите искушенија во иднината. Сѐ друго е осудено на пропаст!
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Започнавме како љубовници и сѐ што правевме беше поттикнато од таа љубов.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Бевме речиси деца, кога прв пат застанавме на Вацлавске Намјести, јас на десетина метри од будното и љубопитно око на Јирачек.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
8. ВЕСЕЛО СРЦЕ КАДЕЛА ПРЕДЕ - ах, тоа вретено жилите што ги сука! ах, тој цел век од еден миг меден! ах, таа љубов - вечно неизучена ука!
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Но смртта на птиците таа љубов ја помати.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
А Ангеле ја заслужуваше таа љубов и наклоност од големиот јаничар Мехмеда, кој по истиот пат беше се искачил до највисоката функција на силниот Сулејмана.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Кога патуваше со Татко низ Италија, таа љубов пламна уште посилно и таа ѝ ја топлеше душата до крајот на животот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Произлегува дека сепак не е сè во љубовта, па и кога е во прашње љубовта кон еден крал, туку и во цената што треба да ја платиш за да ја потврдиш таа љубов.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Васј, ја приведу Јенкова, что ти думајеш. Пригатовиш боршч?“
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Таа љубов прави повторно да се родиме, да се издигнеме над болката.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Љубов која прави да гледаме во светот низ очите на божественото срце.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
На нашата љубов и беа потребни само неколку прекрасни години, искрени и длабоки чувства, солени солзи, за да остане вечно млада, убава, расцветана.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Со поглед недопрена, во чувство непретворена, во душа зариена, тогаш таа љубов нека ме убие, а овој немир нека биде проклет.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Затоа што таа љубов е мојот живот, за таква љубов бев родена.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ние ќе старееме но таа љубов е нашиот пустиски цвет, на кои му требаат само неколку капки вода за да цвета.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Откако ги смирив страстите без поголем напор се навраќам на драмата во неколку чина, наречена живот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Но Александар ќе ти се оддолжи за таа љубов, како што Боговите ќе му се оддолжат на Александар за сите добра што им ги направи на мајка ми, на жена ми и на моите деца.
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Кога првпат ми ја спомна таинствената госпоѓа Лејбовиц, раскажувајќи ми (попатно) за необичноста на вашата двегодишна епистоларна врска, во текот на која разменивте повеќе од стотина писма (за жал, не си ги собрал сите; некои од нејзините очигледно недостасуваат, што е голема штета!), помислив: си имал среќа каква што ја имале и редица големи автори во историјата на уметностите, кои, по сплет на разни околности, налетале на некои умни и внимателни жени, кои се посветувале на нивното дело.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ерго, таа љубов толку силно го одбележала сиот Твој живот, животот на целото Твое семејство, што Ти просто не си можел, а да не ја запишеш.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Не смеам, најпосле, да ја испуштам од оваа листа и маратонската седумнаесетгодишна кореспонденција помеѓу Оноре де Балзак (Honore de Balzac) и убавата полска грофица Евелина Ханска (Ewelina Hanska), која, по неколкуте негови безуспешни обиди да ја ожени, решила да стане госпоѓа де Балзак дури четири месеци пред смртта на славниот писател; најискрено: откако пред многу години прочитав само дел од писмата што Балзак $ ги испраќал на госпоѓа Ханска (и тоа во енормни количества), затрупувајќи ја со информации за луѓето со кои се гледал, за својата облека, за долговите што треба да ги плати и (одвреме-навреме) за книгите што ги пишува... не можам да ѝ се изначудам на кутрата жена! ***
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Имате некој пример, некоја илустрација на таа љубов.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Додека сум жива таа љубов никој не може да ми ја надомести, изгледа дека сум некако посебна и поинаква од другите.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)