таа (зам.) - уста (имн.)

Требаше здраво да се заузда таа уста и главната улога во тоа му се падна на мојот десен палец, којшто мораше да биде секогаш буден и да ја опсраќа кожата, да ја укротува, да не зине.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Оти таа уста, посјајна од светлината, ја покажа Господ.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“ од Климент Охридски (1754)