Стоев, или лежев, со страв и болка пред тој запис, пред таа трага впишана во крвта, пред тој белег чие насетување започна со свесноста за разликата помеѓу моето тело и телото на брат ми.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Со усните прилежни за испуштање на душата а не за бакнување ја бакнав таа засушена крвава трага.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Многу години подоцна читав една студија во која Зигмунд, тогаш средновечен, објаснуваше како се станува жена.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Бледа трага, побледа и од старечко постоење, ќе остане да стои и откако мене ќе ме нема, а потоа и таа трага ќе исчезне, заедно со ѕидот, заедно со мојот дом.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)