таа (зам.) - суштина (имн.)

Дали таа суштина е структурирана претежно априорно биолошки или историско психодлабински, не е ни важно, важно е само дека ја има вредноста на самото Нешто, значи дека е определена како полова супстанција, којашто се одѕива само на одредени визуелни, слушни и тактилни надразби.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Нејзиното тело некогаш е полно, некогаш тенко како срп, со неа управува таа енергетска аура на која има влијание нивната историја, нивната промена и сите појави создадени од движењето на таа суштина – зборуваше старецот. – И човекот има своја богата историја.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)