таа (зам.) - средба (имн.)

На таа средба во Тетово, како ученик на одново отворената гимназија, по прекинатата настава во текот на војната и окупацијата, со дотогаш скромен, скуден, школски допир со поезијата, без познавање нејзино, јас се присеќавав подоцна во мојата прва беседа прочитана на раните Рацинови средби, како нивни соосновач со Александар Спасов, Димитар Солев, Благоја Иванов..., со нашите велешки врсници и колеги Славчо Николов, Ангел Димов, Тихо Најдовски и со сесрдната грижа на Рациновото семејство и на неговите сограѓани.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
При таа средба Маклин сосема отворено ја истакнал убеденоста дека партизаните по војната “ќе бидат одлучувачки фактор“ во Југославија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Сега спомнувајќи си за таа средба со протиница Никола почувствува како му минува некакво блаженство по жилите.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ми беше многу непритно од таа средба, но морав тоа да го направам.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Не ја најде Јана, но го виде него, Ивана, како му се доближува од далеку и, помалку обеспокоен од таа средба, реши да не му се тргне од пат.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Целата таа средба, иако не знаев зошто, ми пречеше.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Јас по изразот на нејзиното лице забележав дека таа средба и е непријатна и Вера како да сакаше да ја избегне.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Дали очекуваше повеќе од таа средба или не, не сум сигурна, но многу ти беше важно мислењето на тој светски познат онколог.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
По дваесет и седум години, што значи дваесет и четири години по смртта на Бах, баронот Готфрид ван Свитен, кому впрочем Форкел му ја посветил својата биографија на Бах, а Бетовен својата прва симфонија, се сретнал со кралот Фридрих накратко, и за таа средба вели: Тој [Фридрих], меѓу другото ми зборуваше за музиката и за еден голем оргулист Бах што живеел извесно време во Берлин.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сакав само да ти речам дека јас, по таа средба, повеќе нема да направам ниеден чекор потаму и да те прогонам.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Мислам дека јас и ти треба некогаш да излеземе - ѝ рече уште еднаш како самиот на себе да сакаше да си потврди дека навистина ја посакува таа средба.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Нема да ти биде лесна таа средба.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Марија навистина сакаше да ја избегне таа средба.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Кога се сеќаваше на таа средба со Елена, Марија сфаќаше дека истиот тој ден ја донесе решавачката одлука: ќе замине со Хелвиг. Едноставно така.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И двајцата го знаеме тоа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Всушност стануваше збор само за привремено одлагање на таа средба но не и за нејзино спречување.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Прашав што треба да направам за таа средба, од која, како што мислев, зависеше мојот углед кај него.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
„Тоа, молам!” се согласува Мертен, во внатрешниот дијалог што инаку често го води со себе.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
На крајот од таа средба пред Кајтл, Јодл и Рајнхард Хајдрих, Фирерот истакнал дека „тамошната голема еврејска заедница, со нејзините различни врски, претставува голем проблем”, по што издал и наредба за непосредно оддалечување на сите Евреи од Солун.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
А таа средба беше два-три дена пред неговото заминување во нигдината.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Што се однесува до неговата поезија, се сложувам со она што е пишувано за неа.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Си ги повторував нејзините зборови, но тие не носеа утеха; „сѐ ќе биде добро“ – тие зборови ми се враќаа со некакво подмолно, потсмешливо ехо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А тој ден, по таа средба, си ги повторував зборовите на Добрата Душичка: „Сѐ ќе биде добро“, а тие бледнееја пред прашањето: Зошто страдаше таа, која никому никогаш не му беше сторила зло?
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во секој случај, таа средба, со сенката или со вечно живиот благородник и патриот Никола Леко кој изгледа редовно навраќаше во подземјето од далечната 1592 година (не поверував кога се сретнавме дека и Господ го осудил да престојува овде) за мене претставуваше голем настан бидејќи верував дека со негова помош ќе можам да потврдам или да преиспитам некои од сознанијата заради кои и се најдов во безизлезот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Тоа го тврдам, не само поради тоа што си личат еден на друг, зашто такви примери на луѓе што си личат еден на друг, има многу во светот (а и јас сум среќавал луѓе што личеле на мене и сум се штрекнувал при таа средба) - но овде е следниот аргумент: како млади се сакавме со мајка му на Методија Лечоски, дрварот, и имавме блиски односи.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Борхес ми ја стегна раката мошне јако, со сила сосема невообичаена за него.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Најживиот и најтрогателен впечаток од таа средба настана во моментот кога се простувавме.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
За личност која беше толку срамежлива, толку на дистанца и далеку од сѐ лично, ова физичко покажување на топлина и блискост претставуваше претерување, или можеби премолчено простување, но јас тоа во тој момент не го знаев. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 210 Иако уште 1980-та, во песната со наслов “што ќе биде со уморниот патник...
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Иако уште 1980-та, во песната со наслов „што ќе биде со уморниот патник...“, запиша: „Во кој од разните градови ќе умрам?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)