таа (зам.) - сила (имн.)

103. Таа сила се поддржуваше главно со полната солидарност на „Станишевскиот врховен комитет” со „Внатрешната организација”.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Луција беше возбудена: трепереше, не им веруваше на сопствените очи, велеше дека е тоа чудо; потем тргна од салата кон училиштето да раскаже што видела а јас ја стигнав на излезот, и одеднаш, без да знам зошто и без да знам од каде ми е таа сила, ја плеснав по задникот, сосема безобразно, оти ме беше опфатило некое победничко, раскошно расположение и ѝ реков: „Нека се качи на скалите така, ако може, твојот здрав народен дух“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сето тоа го знаеше, и сепак, звуците ја имаа таа сила да ја раздвижат крвта на осаменикот со пријатна илузија за она што најмногу не му недостасува и за што страдањето вака тешко се поднесува.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Која е таа сила, господе, што ја тера на толкаво понижување?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Можеби таа сила што ме поттурнуваше не беа прсти или рака туку желбата или потребата над која немав контрола.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Желбата да те видам, да поседам покрај твојот кревет, да се обидам можеби да поведам уште еден разговор со тебе. Да! Јас. Синот! Дали слушна што реков? Синот!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Луѓето под турско петстотини години мислеле дека не можат да сонуваат да ја разнишаат таа сила, а ете таа изгнили и пропадна како трула штица. После пет стотини години, да, но пропадна.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Додека волкот подзема нови сили, козичката се насладуваше уште со по некоја сочна тревка со длабок корен, небаре подзема и таа сили од длабините на земјата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тој природен процес, му велеа, невозможно е да се имитира, да се копира; таа сила, таа тајна, ја има само природата: таа е господар...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)