таа (зам.) - рака (имн.)

Подига таа раце и со дланките си ги допира образите. И брише, та брише солзи...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во едно сум сигурна, таа рака во овој миг ја гледам само во тебе.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Имаше милијарди раце на светот, но оваа беше таа рака.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Таа го стави својот образ на зглобот на таа рака и почна да плаче.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Почит само чувствувам за твојата мака, почит бескрајна кон таа рака, што тука ме доведе, кај што сум.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Тогаш, во детството, очајот го ублажував со верувањето дека тегобноста ќе заврши оној ден кога ќе ја најдам таа друга рака, кога мојата и нечија друга рака, соединети, ќе тргнат заедно низ животот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Понекогаш дури и ја сонував таа рака, и во сонот ја подавав својата рака кон неа, и мојата рака удираше во ѕидот па се будев.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога таа рака не може да се гризне, се прифаќа! - рекол некој предок и семејството се најде со новиот Бог минувајќи во нови незамисливи искушенија.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)