таа (зам.) - пустина (имн.)

Знаеш, кади баба, по твојата заповед таму отидовме, а таа пустина надошла од дождовиве од брег до брег.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
На нас е повторно да станеме номади на таа пустина, но ослободени од махиналната илузија на вредноста.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
13. Пресушија водите и во таа пустина стојат осамени два брега како два маченика во дамнината.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Можеше само уште да продолжи да стои скочанет, сеќавајќи ја тупоста на својот поглед среде таа пустина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А таа пустина е силна и луда, та одвај два-тројца се спасија.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)