таа (зам.) - протоплазма (имн.)

Од најдалечните предели на планетата, водени од мистични сили или од врежан код на животот во нивниот заеднички ум, уште од раѓањето, се слеваше таа протоплазма на животот, во изворите на обновата.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Сотир Паскали беше свесен дека и тој неповратно станува дел од таа протоплазма, но врската со својата родна земја и пошироко од неа, ја гледаше во постојаното одржување на односи со луѓе кои доаѓаа во Париз, секој со грижа и мака, на студии и лекување.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)