Во тоа не гледам ништо лошо; според мене таквиот однос кон феномените на популарната култура е најсоодветен.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Овој напис е, се надевам, израз на таа подвоеност.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
А покрај тоа, немам преголеми илузии и не би се осмелил да тврдам дека го знам патот што води кон тој толку посакуван (?), а воедно и тешко досеглив идеал, некој вид одговорно уживање.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)