Единственото што вреди е да се напише таа повест што си ја наумил, ако си ја наумил, сето друго е дневна заблуда, кревко и непостојано, како што е непостојана глуварката крај тебе во ливадата“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Претставата дека таа повест некој ќе ја чита и дека, така, преку тоа читање, ќе биде и за другите, е присутна, но на некој загасит, не сосема близок и јасен начин.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)