Навистина беше убаво на таа плажа.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Не отидовме на таа плажа никогаш повеќе, значи добри 30 години, а тој што тогаш ми се случи, ми се случуваше низ сите години... тој истиот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Еднаш ме остави и отиде назад на таа плажа, велејќи ми дека си го заборавила нашиот клуч.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Но, дали поради тажната смиреност на Игбал, или поради тишината што навлегуваше над таа плажа и над целото тоа езеро на зајдисонце, се воздржав и ја победив мојата нестрпеливост.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)