Прстот на сликарот го посочува токму правецот на таа патека, ликовно предадена во вид на скала од јаже, какви што има на лаѓите.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Зар ќе умеевме без таквите белези да ја следиме патеката што може некогаш повторно да нè доведе пред прагот на она што обично го нарекуваме роден дом, или наша судбина, бидејќи без тие белези и без таа патека просторт низ кој се движиме се престорува гол амбис!
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
И никој не стапна на таа патека по која одминал сам небаре Исус покрај Мртвото море... - сега таму најбрзо од сè расте заборавот.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Не ја измислив таа патека јас.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ти ја спомна неа, другар Даскалов!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)