таа (зам.) - опиен (имн.)

Зигмунд сигурно се будеше многу пред мене, или воопшто не заспиваше; кога ќе ме разбудеше вревата, тој никогаш не беше во креветот покрај мене.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Останувавме во таа опиеност сѐ дури не се изморевме од неа, додека не заспиев, а се будев кога мама и татко, сестрите и нашиот малечок брат, тукушто вратени, ќе завревеа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)