Не гледаше во никого кога праша чија е таа одмазда и бавно, безволно џвакаше живи тиквени семки.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Коските му чкртаа. Над неговата глава студено блескаа ѕвезди.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И му рече дека стравува дека токму таа одмазда, во вид на слабоумност виси како сечило над нашиот род, над царството наше и нашето општество, па затоа и логотетот сакаше да знае: што се крие зад тајниот запис.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)