таа (зам.) - надеж (имн.)

Но таа надеж набрзо исчезнала.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Со таа надеж чекаше Невена.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Со таа надеж си го врвеше животот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
За таа надеж голема и за се и сите кои во времињата ги снема потулено пламенче на свеќа нека свети и одушевен жив жар на вечен опстој, дај Боже, во сите нас да гори и просветлине денес за да бидеме посложни и поумни утре. Амин!
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Неколкупати дури, поведен од таа надеж, тој одеше по девојчето до гимназијата, мрштејќи се и неволно кога требаше некого да поздравува, зашто баш во тој момент може таа да загуби нешто, а тој и да не забележи.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Дури ни тогаш кога таа надеж се води рака под рака со неверојатноста.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ете, тука го наоѓам одговорот на прашањето зошто дед Павел за да излезе од лавиринтот на својата надеж не ја користеше разумноста".
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)