таа (зам.) - моќ (имн.)

Намерата на Фуко беше да ги изложи процесите на моќ на микро- ниво и на периферијата од опшеството: во клиниките, затворите, семејствата и т.н.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Според него, овие локални места се тие во кои се усовршуваат практиките на моќ; затоа таа моќ може да има свои глобални ефекти.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Јас ја дискутирав Фукоовата анализа на овој модел и на друго место (White, 1989).
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Овој модел воспоставува систем на моќ во кој: • изворот на моќ е невидлив за оној којшто таа моќ најсилно ја доживува, • индивидуите се изолирани во своите искуства на потчинување, • индивидуите се субјекти на “посматрање”, • за индивидуите е невозможно да определат кога се изложени на надгледување и испитување а кога не се, и според тоа тие мораат да претпостават дека секогаш се надгледувани, • индивидуите се поттикнувани постојано да се вреднуваат себеси, да се контролираат себеси и да работат на своите тела и души за да ги направат послушни, • моќта е автономна сѐ додека тие кои учествуваат во потчинувањето на другите, следствено, се “инструменти” на моќта.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Константниот јадеж би требало да ве збудалува, постојаното икање да иритира и постојаното лошење би требало да биде ужасно.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Хероинот ја има таа моќ сите овие непријатности да ги направи задоволство.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Тој зборуваше со Тито, и за Рози не беше ништо необично да зборуваш со мачка или со куче и да се правиш дека тие те разбираат, но Милан очевидно го сметаше Тито за многу поинтелигентен отколку што мачките можат да ја поседуваат таа моќ.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
А и бидејќи ја немаш таа моќ? Како што оној лик од „Adagio во REM фаза“.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Во својата ретроспектива од 1954. година, Looking at Live with the Eyes of a child, Матис напишал дека уметникот „мора да го посматра животот на начинот на кој тоа го прават децата и ако ја загуби таа моќ нема да биде способен за автентична експресија”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Пабло Пикасо знаеше да зачува некој од цртежите и сликите создадени од неговите деца.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
„Но, таа моќ“, се замешав, „ќе зависи од тоа дали на крадецот му е познато дека ограбениот знае кој е крадец. Кој би се осмелил...“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)