таа (зам.) - метафора (имн.)

Бидејќи, ако поимот и начелото за „духот и културата на народот” - тој романтичарски сурогат за просветителската идеја за народот како политички суверен - одиграа улога во проектот на афирмацијата на културното граѓанство (главно на средноевропските народи) како нов политички субјект, тогаш во услови на еден современ политички дискурс таа метафора за „националниот дух” на местото на националната власт, може да послужи само како директно транспортно средство кон една aисториска свест за еволуирањето и кон инфантилизација на политиката.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Иако ова често се нарекува „читање“ или „извршување на инструкција“, таа метафора може да доведе до заблуда, бидејќи (како што Rychlack забележува) хардверот не чита и не може да не извршува, ништо повеќе отколку што може човековиот имунолошки систем.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Можеби, еден ден, некој ќе ја протолкува таа метафора, со сето нејзино значење.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)