Ете така некако, по таа линија, не знам дали директно од Франција или од некоја од нејзините поранешни колонии, тој паричник дојде во мои раце.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Видов милион нули на таа линија како се криват и губат во далечината, се насмеав и реков: „Извините, јас не сум математичар.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
На таа линија покрај Методија Андонов-Ченто, Павел Шатев, Петре Пирузе, Венко Марковски, Киро Глигоров, Лазар Соколов и др. несомнено бил и Михаило Апостолски.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
По таа линија, дури тигрите го ковеа најдобриот казнен план за ваквата мајмунска престапница, во точниот миг пред нападот ноелемакот-мајмун мимикрично се претвораше во тигар.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Ја допрев границата, линијата на разграничување со вас, а кога таа линија ќе се пречекори, ете ме меѓу вас.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
И додека таа линија помеѓу Евреи и не-Евреи се повлекува теоретски и токму со несмалена жестокост, дури и таму кадешто државно-политичкото држење на овие првиве не дава причина за приговор, онаа другата линија, поважна во траењето и далеку попресудна, линијата помеѓу доброто и лошото, се занемарува.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Така елегантни во таа линија во подножјето на разбрануваната езерска вода правеа фигура.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)