таа (зам.) - куќа (имн.)

За тоа а бива, а за домаќинлак, тешко на таа куќа каде ќе падне!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Деврието патролата — крстосуваше низ село и секаде каде што ќе видеше светлинка влегуваше да се убеди што луѓе има во таа куќа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Народот се точеше надвор од селото под разни изговори — оди на работа — жетва, вршење бачило.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Та таа куќа веќе нема да види сиромаштија!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И не се праша во таа куќа, дали е делник или празник: коприната шушка од утро до вечер.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во таа куќа имало и две дечиња, едното машко, другото девојче.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Човекот живее во таа куќа”. превод: Жаклина Гештаковска Извор: Therapeutic Converzations, ed. by Stephen Gilligan & Reese Price, w.w. Norton & Company, NewYork, 1993. 48 Кристоф ДеЖур Врски меѓу сонот и оргазмот: еротско тело и психичка сексуалност 49 Врз основа на проучувањата на сонот, неговите патолошки облици и неговото отсуство кај психотичните пациенти или карактеропати, на ониричкиот живот му се доделува најважно место во динамичките, топичките и економските процеси.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Јас немав време да ги слушам овие приказни, за мене беше доволно тоа што го знаев, дека нашите се доселиле од Крајова, овде купиле куќа во Дебар Маало (јас и Мариела израснавме во таа куќа со голем двор што беше наш свет во детството) и, еве, сега го живееме животот ваков каков што е.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сега кога ќе застане пред таа куќа.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Само тој знае што значеше таа куќа за мене. Како да чепка во рана. Не се заборава!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И јас, што од зафатеност, што од слабост спрема него, што од радост дека ќе се направи нешто во тоа место, кај таа куќа што ја сакав, не кренав врева. Грешев, ама ексик парите!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И како што излегоа работите, и таа куќа не стана мој дом.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Откако излеговме од таа куќа, таа почна да се чувствува подобро.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Без никакви формалности, обраќајќи им се на Даниел и на неговиот брат, кои го ѕидаа внатрешниот ѕид, таа директно ги замоли да ѝ ги заѕидаат нејзините добри мисли во тулите на таа куќа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тој зборуваше за тоа каква би била таа куќа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Во оваа куќа живееше Симон, и таа куќа не беше на Борко.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Тука, кај тој круг, беше куќата на Борко, Неговата родна куќа. Таа куќа, како и целиот Долнец, е под вода.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Првиот качачки страв го претрпеа жените во куќарката на везачките; таа куќарка се наоѓа крај езерото и во неа се собираат многу девојки и жени од селото за да везат и да се подучуваат една со сруга; везат по цел ден, си тераат шеги, се смеат, пеат.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Утредента, мајка ѝ разбрала дека неколкумина илегалци од отпорот против окупаторите, што имале состанок во таа куќа, биле предадени.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Влегле во таа куќа.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Ние останавме по тие борби со тројца помалку.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
На заминување курирот ни ја донесе и онаа вест, дека долу, во градот во црковниот двор, непријателот погребал дванаестмина од нивните.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Таткото на човекот од под Сина Скала беше рудар.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Непријателот беше веќе поразен кога еден дел од нашата единица сврати на починка во таа куќа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Има живеено во таа куќа а можеби и се родил во неа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Во таа куќа ќе се преселиш ти, оче Панделиј. Но ме сака ли Фиданка Кукникова?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Потоа - што? Нивнава куќа ќе остане празна.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во таа куќа се вселивме есента 1947 зашто нашата ја беа изгореле.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Стани жената утрото рано, вџасена му кажала на мажа је и го молила да бегаат од таја куќа и од тој град во друг.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Се вратиле во едни ливаѓе да преноќеваат тамо, чунки видоа еден кираџија кај си пасел коњи, за од нешто страшно да не му бидит.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Борис знае - во таа куќа е штабот; одговарајќи на бабиното прашање дека е здрав, добро облечен и секогаш најаден, се ведне кон нејзиното чело и ја целива.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Кога ќе стасаш ноќе пред таа куќа, очекуваш дека од неа ќе излета рој немили дилјаци со пискање да те поздрават.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Порано и баба ѝ и дедо ѝ живееле во таа куќа, но сега тие живееле со другите внуци.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Пред таа куќа сега сè живо во Брезница се сјати да види што чудо им се случило.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Блазе на таа куќа во којашто ти ќе влезеш, ќерко.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Тука се истовари и во таа куќа влезе дојденецот во жолта кошула и со црна врвца за чевли на разголениот врат.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Друга запалувачка граната падна погоре и експлодира во чатијата на една сламена куќа. И таа куќа пламна.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
На самата помисла дека сега во таа куќа се наоѓа демон со козји рогови и дека, можеби, сонува за пеколот, тој ја загуби сета собрана храброст.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кравата, скокајќи од болка, ја урна оградата и влета во нивата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Та, таа куќа отсекаде е затната, со студена земја и со вода е заградена.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Оти оган веќе не држи и деца веќе не плачат во таа куќа. Само бурјани трева, бозје и цволика ѝ се пикаат во темелите, во ѕидовите и ја поткопуваат отсекаде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)