Замката на политичкото и сексуално ослободување на жената беше токму во тоа што на жените им се влевала вера дека се жени: тогаш идеологијата на женственост е таа која ја зема превласта, а правото, статусот и идејата, сето тоа победува со верување во нивната сопствена суштина.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Кога со тихо тропање на вратата влегов во собата на Ангела, тоа беше таа која ми ја подотвори вратата - Ова е мојата приателка Софи-рече Агела вртејќи се кон момчињара и кон девојката Диана.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Беше тоа една друга Анаис, не таа која лежеше и плачеше, туку малечката, развеселената, лесна Анаис, жизнерадосната, неуморна и подвижна.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Таа која знае да биде потврда и од маж, одеднаш е само едно треперење над сламарницата.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)