таа (зам.) - задача (имн.)

Со други зборови, сопственикот на претпријатието се обиде, а најпрвин и „некако“ успеа во тоа, да го убеди судот дека Јакшиќ делувал самоиницијативно и без никаков налог да го отстранува дефектот, но и дополнително да го убеди дека на објектот немало надреден работник кој му ја делегирал таа задача!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Преку својот адвокат (Т. Китановски и неговиот заменик В. Бубевски) кои му ја изготвија тужбата тој, преку суд, побара од нив солидарно да ги покријат трошоците за лекување и да му исплатат оштета за претрпена болка и психофизички повреди со трајни последици, која според наша проценка беше доста фер и праведно побарана сума од 3.400.000 МКД (55.735 ЕУР) – со оглед на претрпените физички и душевни болки поради нагрденост, како и со оглед на трајниот карактер на последиците и намалената животна и работна активност за во иднина, односно пропуштената заработувачка.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во ова сведочење судот превиде дека овие наводни очевидци немаа никаква потреба да бидат а, згора на сè, и воопшто не беа присутни во просторијата каде се одвиваше работата и отстранувањето на 199 дефектот, односно отпушувањето на затнатото црево на машината за малтерисување со помош на армирана шипка.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По завршувањето на доказната постапка, судот, по одржано- то советување и гласање во октомври 2009, со меѓупресуда,5 го одби тужбеното барање на Јакшиќ за надомест на штета како неосновано затоа што тужителот, наводно, самиот – поради својата небрежност – се довел себеси во состојба на ризик по неговото здравје, а доколку сметал дека таа задача е опасна по неговиот живот требало да одбие да ја изврши.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во таа смисла тој пишува за „нерамнотежа помеѓу програмите што мислат и програмите што осознаваат и се активни во реалниот свет”, тоа изненадувачко сознание го внесува во историскиот развој на темелните човекови способности: „Изгледа како да е - видено апсолутно - мислењето полесно од сетилното осознавање и делувањето - поглед што можеме да го објасниме во рамките на еволуцијата.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Преживувањето на човековите суштества со стотици милиони години било зависно само од спо­собноста за гледање и движење во физичкиот свет, и во таа натпреварувачка ситуа­ција голем дел од нашиот мозок ефикасно се организирал за извршување на таа задача.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тие се и онака дојдени тука за извршување на таа задача.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Во рацете носат – што?! - тешки мермерни плочи!
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Многу нешта треба да „минат“, не само во лектирата, за заедно со Дерида, филозоф за кого не може да се рече дека ја избегнува одговорноста, да може да се рече: „Не верувам дека сѐ уште знаеме да мислиме што е нацизмот. Таа задача останува пред нас...“
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Нашата епоха сѐ уште ја нема направено 26 Margina #22 [1995] | okno.mk таа задача.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Модернизмот исто така беше незадоволен од присутното и исполнет со желбата да го реформира.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Должност е на неколкумината одбрани кои го разбираат ова да ги преземат овие мерки; тие имаат обврска да го подобрат светот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Дел од таа задача подразбира убедување на што е можно повеќе луѓе за исправноста и важноста на нивната кауза.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во онаа мера во која на политиката на машката геј-култура може да ѝ треба одбрана и спасување, таа задача е поостварлива ако се има предвид дека голем дел од машката геј-култура се одвива во, главно, племенски контекст: неа ја примаат и ја остваруваат припадниците на конкретна општествена група, а предодредена е за внатрегрупова потрошувачка.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Истото важи за голем број машки геј-културни практики.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Италијанските вдовици од Фајер Ајленд можат да тврдат дека не им се обраќаат на жените – односно барем дека стрејт-жените не се директната, наумена и непосредна публика на која ѝ е наменета нивната изведба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не им е насочена конкретно на жените хетеросексуалки и не е наменета за стрејт- општествениот свет каде што би можела да им нанесе многу нездрави последици на сите жени, каде што би можела да ги унижи во очите на стрејт- мажите и да ги поттикне вториве и да ги успокои во нивната мизогинија.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа задача успешно ја извршил Т. Органџиев.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
136. Таа задача би можело да ја исполни западнобугарското или шопско наречје, да не беше малку распространето и со многубројни оригинални особености што се немаат во другите наречја во Бугарија, Тракија и Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Затоа изучувањето на таа задача и исполнувањето нејзино бараат учество на сите Македонски Словени во неа, без разлика на верска и национална боја.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Таа задача е многу тешка и бара големи заеднички усилби.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Бидејќи е во состојба да ги победи или надмине разликите меѓу столетијата, расите, јазиците или култу­рите, книжевноста треба да се зафати со таа задача.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Сепак, набрзо приметив дека поради немањето време да се подготвам како што треба, изведувањето на таа задача не се развиваше на начин на кој таква брилјантна тема заслужува.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сега, еве, најдобро што можев ја завршив таа задача, задача со која само посакав, на скромен начин, да го славам прочуениот монарх, на чија величина и моќ во науките на војната и на мирот, а особено во музиката, човек може само да им се восхитува и да ги обожава.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Јас му ги познавав слабостите и способностите, па дури и силата, и знаев дека неговото највисоко достигнување во секоја недопустлива и срамна историја може да биде улогата на сведок кој дури и таа задача делумно ќе ја изврши.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Потоа ме тргнаа од таа задача и ме испратија во Отешево.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Затоа таа задача морав колку- толку пристојно, да ја извршувам јас.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)