таа (зам.) - забелешка (имн.)

На врвот на јазикот му беше да каже „ Со исклучок на проловите“, но се пресече, зашто не беше сосем сигурен дали таа забелешка не е на некој начин неисправна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Логотетот се разведри; му се виде таа забелешка добра, па почна да му расправа на Филозофот дека отец Стефан успеал да сочини писмо едноставно, со кое наскоро ќе пишува целото царство.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Што сакаш да кажеш со таа забелешка, Винстоне?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таа забелешка, меѓутоа, не го намалува „студенилото околу срцето“, како сигурен предзнак, а и предвесник на неговото присуство.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ќе речат некои оти културната работа е возможна само кога има политичка слобода; без неа таа е невозможна. – Вистина, во таа забелешка има еден дел вистина, но само еден дел.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Кејџ: Па, за таа забелешка помалку или повеќе ме казни... можеби музиката.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)