таа (зам.) - глетка (имн.)

А таа слика, таа глетка на трчање зад камионите, тој плач, таа болка, тие викања ми се вковаа во паметењето и сега споменот налетува, надоаѓа како бран, како рој, живнува, гори, жежи, се нижи збор со збор, вик со вик, плач со плач, солза со солза, издишка со издишка се врзува во синџир, се втиснува, стега, гмечи и боли...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Ти си знаеш, а искрено посакувам да бидам сведок на таа глетка.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тебе ти треба време да размислиш за тоа, а и мене, за да се подготвам за таа глетка.”
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Таа глетка ја гледам и најаве и во сон и мислам дека никогаш нема да успеам да се ослободам од неа и од прашањето: од каде ли толку дива и фанатична, слепа и студена, жестока и јаросна омраза и толку дивјачка жед за убивање?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)