Немаше сили да ја поднесе таа височина.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Луѓето што го правеа тоа, што се грижеа за неговото траење, беа, дел од едно големо искуство: на претходните чувари на огнот и огништата во таа далечина, во таа височина, во највисоките планини, во највисокото населено место овде, тука.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
Зар мене треба да ме исплаши таа височина.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Дури и на таа височина, на место проверено од Летка во други прилики, беше исто толку непријатно, колку горешто толку и спарно.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Едо моментно се сети дека милиционерот го повикал за помош заради совладувањето на таа височина.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Бев сигурна дека и Ивана ми мавта од малото авионско прозорче, иако не може да ме види од таа височина.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Барем не ми ги гледа солзите, се тешев.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Требаше да го победи, да го пребори, мислеше дека ќе може да го стори и тоа со оние свои вредни рачички, пред другите да го видат, а утредента сепак мораше да го однесе и него високо горе, на скелето, а од неговата тежина како да поигруваа под него широките мостови на скелињата и тој многу често се наоѓаше себеси вкопан, како глувче, во некое катче на таа височина и со секој ден неговиот ѕид почнуваше да заостанува со по неколку реда тули, од ѕидовите на оние, што ѕидаа од обете негови страни.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Језекил го повика малтерџијата да му донесе бетон, беше сам на таа височина, ѕидарите крај него беа ги зарамниле своите редови.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Какви ли се оддалечените полиња од таа височина?
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)