Сета таа атмосфера, буди своевидна романтика во мене.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Дали за таа атмосфера на страв придонесе инцидентот со бомбата?
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Одевме така, не знам колку, оти времето стоеше во таа светлина; брзината беше бесмислен поим во тој пејсаж, во таа атмосфера на гаснење; веќе одевме кон еден од последните свиоци, пред Велес; отприлика беше некаде околу седум или осум часот, и пред нас веќе се појави мостот, а веднаш зад него тунелот; тоа беше класичен железнички мост, со метална конструкција од левата и десната страна, како коридор што веднаш се влеваше во утробата на тунелот, во неговото темно устие; и, во тој момент Земанек зад мене рече: „Гледај“. „Онде, долу“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Во врска со прашањето каква ќе биде иднината на Балканот, дали ќе има некој вид федерации, Радиша истакнал дека искуството од минатото покажува дека тие не ја донесе заедничката безбедност на Балканот, односно "не ја зачуваа балканската неутралност или обединетост во војната против Оската".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Првите светилки на Градот, придавени од темнините, нејасните контури на стражарите – чувари на ноќта, Дворецот, масивен, а недопирлив – сета таа атмосфера на притаена закана, во исто време на величенственоста на подземјето – не го исполни ниту со морничавост, ниту со одбивност, туку за чудо, со некое скоро носталгично чувство.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Од своја страна Влавијанос сметал дека "демократската атмосфера нема автоматски да ги реши проблемите", но сметал дека таа атмосфера би создала подобри методи за нивно решавање.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Многу добро ја познаваше таа атмосфера.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)