таа (зам.) - адреса (имн.)

Ниеден друг народ на Европа не може да се пофали со тоа.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
На таа адреса живеел Духот и Истокот.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Кога се доселивме овде, таа адреса ја научив напамет како „Чиста Дана“, за во случај да се загубам во овој град, кој (сосе околните села и предградија) зафаќа површина колку Македонија во нејзините меѓународно признаени државни граници.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Таа адреса ѝ се врежала длабоко во паметта - ѝ се чинеше дека и ноќе би можела да познае дали писмото е од Крстан.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)