таа (зам.) - себе (зам.)

Не дека нема идентитет, туку таа себе не може да се идентификува, не може да каже “јас” или “ние”, може да го земе обликот на субјект само ако не си е идентична или, доколку повеќе сакате, ако во себе е различна.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Станува збор за една „виорна егзистенција”, за „мобилност меѓу појавите”, па затоа таа себе си веќе не се чувствува како „бесмртна душа”, туку како „мноштво смртни души”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)