таа (зам.) - нас (зам.)

Се колнам, таа нас нѐ препозна, таа нас тој час нѐ препозна.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Мајка ми ја прегрна и неа. Така прегрнати стоевме едно време, а потоа таа нè оттурна од себе.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)