Милосрдна сестра со рачички мали за раната наша не наоѓа лека. Со милосни очи, со поглед што гали не ни носи таа нам преврска мека.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Немерен ќотек јаде рајата за ништо, иако таа нам ни треба и без неа сме за никаде во најтешките и најгнасните работи. Ама, кој да го среди тоа?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)