Таа умееше, во својата голема и намачена душа, да најде простор за соседите, за повеќедетните семејства, кои тешко врзуваа крај со крај, со скудните средства.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Само таа умее да се моли и да ги пресоздава нашите мртви коски во ѕвездена светлина под која ќе нѐ споменуваат децата.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Притоа, морам да забележам, таа умее да се соживее со улогата на домаќинка.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Дека, ако се таи и расте како меур, таа умее и да преоѓа, и натаму да ги бара сите свои права. Не мораше таа само да разболува.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Знаев дека многу убаво раскажува, ама не знаев дека таа умее тоа да го пренесе и на хартија на еден навистина посебен начин, барем за мене...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Оти таа умее и да ти се отме Токму во моментот кога ќе поверуваш Дека ќе можеш да ја опчекориш.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)