Престигнувајќи го по првото двоење на лентата таа сфати - воланот, и ’невидливиот’ возач, задскриен зад високото седиште, биле на десната страна.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
„Чедо мое“, прошепоти мајка ѝ, без да ја возврати прегратката и таа сфати, сосема поразено, дека мајка ѝ нема сила ни да ја подигне раката за да ја гушне.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Од тој ден сѐ се измени. Таа сфати дека Хелвиг нешто преброди. Надмина.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Сега и таа сфати - не вредеше човек да си ги валка рацете со ситни и безначајни работи.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
- Роза зеде здив. (Мислам дека за момент и таа сфати дека се наоѓа во кафеаната).
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Дури тогаш нешто ѝ светна во главата на Марија и таа сфати зошто жените од автобусот се движеа како да одат по дното од аквариум.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
- „Ве молам“- рече. - „Се колнам во мајка ми дека дојдов само да телефонирам.“
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Тогаш таа сфати дека секој ден ќе треба да биде посебен и втиснат во нејзината меморија.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Како седи на сонцето во зоолошката градина, на една клупа покрај езерце со мовест водопад во центарот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Како му го лиже лицето на бебето.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)