таа (зам.) - слуша (гл.)

„Слушај.“ Таа слушаше. „Ништо не можам да чујам“, рече таа. „Навистина?“ „Не, што е тоа?“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Илко ѝ расправаше. Таа слушајќи го заинтересирано, цукаше со јазикот зачудено: - Цу! Цу!
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Расмеано право в очи го гледаше Еда, а со залажувачки погледи повремено се свртуваше кон Марка со цел да му обрне внимание дека таа слуша со посебно интересирање како тие двајцата зборуваат.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)