таа (зам.) - разговара (гл.)

Ми се чини оти успеав да ѝ го насликам записот на годините врз лицето, сјајот на самотноста, тишината со која таа разговара со рибите во езерото, гласот со кој ги довикува пилињата и кутрињата, жужалците и светулките...
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Таа разговараше со Оливие, поточно Оливие беше тој кој што молчеше а Изабел викаше на сет глас.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)