„... Јас очекував да ме покани да седнеме, но таа намами кон внатрешноста на собата, се сврте кон мене, ми се загледа право в очи и, приближувајќи ми се подадено,очигледно охрабрувајќи ме, се почувствував толку слободен што ја потфатив со двете раце околу слабините, а таа, за возврат, ми ги фрли своите две раце на рамената.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)