Постојаа на брегот додека таа излезе, и откако се поздравија, Бонети ја покани да појдат на прошетка некаде околу селото.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Како што таа излезе, така се заврте назад, ставајќи ја чантата под левата мишка за да ја затвори тешката порта, повлекувајќи ја со двете раце.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Порнографијата со својата дословност и занимавањето за сексуалниот ефект (еден од најстарите примери за интерактивен однос меѓу гледачот и изведувачот) му се заканува на митот за симболичката форма и естетската дистанца на уметноста.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Кога курвата сака да ја мине границата како уметник, таа излегува од рамката каде што била објект за самата да може да ја авторизира сопствената рамка.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Цар Александ'р зеде со себе си кобили и ждребина.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Вистина к'де таја излезе направи манастир Св.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Тој со голема брзина нацрпи едно шише (едни вељат че врза шишето на грлото од гол'б, кому опашката се скина од планините, а други вељат че опашката од коњот му се скина) и по гласовите од кобилите и ждребината, кои 'ржеха нахожвеше п'тот и така се врати на бел ден.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Ја отвори вратата пред неа; таа излезе, а на масата остана неговата тепсија полна со ароматичните чоколадни колачиња.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Татко го сети нејзиниот немир, ја погали со синилото на своите очи што в души продира, и таа излезе смирена.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Кога помисли дека е болна и собра сили да влезе дома ѝ, таа излезе и му рече: - Не доаѓај повеќе... - и побрза да влезе во куќата.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Кога има долар и пол си купува еспресо во кафулето каде што келнерката има слушнато за нивната група.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Затоа таа излегува од комбето и пешачи три милји покрај реката до градот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сани останува надвор од комбето колку што може подолго.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)