Но јас веќе гледам како се растураат замрзнатите строеви, колони неслободни луѓе под една команда, под еден ред, под едно ѕвоно, слушајте, таа иде, се колнам.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Одиме некаде а таа иде по нас.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Прокелт да бидам, пријателе, таа иде. Колку што деновите одминуваа, јас сè поцврсто верував во приказната за Сентерлевиот рид.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
А можеби таа идеа сега ѝ се јавила за да не го изгуби Богдана кој сè повеќе не можеше да ги поднесува тие сцени и закани на нејзиниот слеп маж, но и за да не го изгуби Пансионот ако го напушти да живее со Богдана.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)