Едно доцно попладне, само што таа замина кај своите, кај нас дојде нејзиниот татко.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Таа замина со двата златника.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Затоа таа замина накај човекот. Замина, или за да отстапи, или пак за да остане сама, една здивена мршарка чие огромно тело уште одамна не биле во состојба да го држат сито ни дивите плодови, ни мравките, ни медот од шупливите дрвја.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Таа си замина и штом Толе виде дека таа замина, тој се врати дома.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Јас би можел моето да го измерам според бројот на килимите што ги има исткаено мојата пријателка Миру и според големината на празнината што зад неа остана откако таа замина.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Драга Бреза, веројатно мајка ти ти раскажувала за нашето верување во реинкарнацијата и за животот по смртта.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)