Песната патува до своите херувини. Таа доаѓа до нив, за да му се врати преку нивните небесни труби повторно на СОЗДАВАЧОТ.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
И затоа, колку што во овој случај е независна и себедоволна романескната исповед, доколку таа доаѓа како последица на внатрешниот механизам на историјата, реалноста, всушност, доколку е подалеку од арбитрираните упади, како што е надворешната волја.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
- Господе, па таа доаѓа утре, - затреперија усните на Јана.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Токму како што тоа подоцна го правеа Маларме, Валери, Бен, и тој се враќа кон изворното значење на грчкиот збор poietes; таа доаѓа од "творење".
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Бучавата за којашто дури сега стана свесен го потсети дека синоќа, кога си легна и се затаи да заспие, ја чу истата оваа необична бучава и ја слушаше сѐ додека не се сети дека таа доаѓа од реката.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Знаеше дека таа доаѓа кај него откај другиот и оди кај другиот откај него, и веќе не му беше сеедно, и знаеше дека болката не е само во очникот на лавот.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
И таа доаѓаше, и овојпат ноќта влета во неговиот прозорец, бесшумна и невидлива, а кога се освести од дремливата занесеност со таа книга, во прозорецот веќе беше црно.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
НЕДА: Таа доаѓа сама и јас не сум во состојба и без причини да ѝ ја затворам вратата и да ја терам...
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Малку подоцна таа доаѓа на себеси и веќе со прашање ми се загледува во очите: јас ли ги кажав овие четири збора, или пак само така ѝ се сторило од виорот на ветрот сред шума?
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Таа ме фаќа подрака и ние долго скитаме по ридот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)