си (зам.) - стаса (гл.)

КОТЕ: (крстејќи се). Ај, кај си намислил да си стаса!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Но ко завија волци од сите страни мачорот Тошо не може да се брани и почна да си бега в село на пат го сретна зајачето бело. уф, еве го братчето слатко стравот ќе потрае кратко јас од лошо ќе се спасам и набрзо в село ќе си стасам.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Да бидеш суров, против една суровост, со која сѐ уште не си стасал да се фатиш в гуша и да ги одмериш силите, да ја изостриш својата суровост во себе до секавична острина и да бидеш постојано буден против неочекуваното, ненадејното.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ежот брза пак есен да си стаса лисја да збери.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)